Soms heeft je hobby onbedoelde effecten: je valt af doordat je hardloopt. Of je wordt soepeler als je gaat dansen, terwijl je daarmee alleen voor je ritmegevoel begonnen was. Zo heeft deze blog voor mij ook een onbedoeld effect: via de boeken van (zaken)vrouwen leer ik allerlei beroepen kennen. Niet dat ik eerder niet op de hoogte was van het beroep van helikopterpiloot, opruimgoeroe of zoals in het boek 'Hollen of stilstaan' van Heleen Lameijer: spoedeisende hulp arts. De boeken geven je vooral een veel indringendere inkijk in wat zo'n leven inhoudt.
De eerste hulp: toch iets anders dan een ziekenhuisserie
Laat ik dan meteen maar helemaal eerlijk zijn: mijn beeld van het werk van een spoedeisende hulp arts is vooral gekleurd door de talloze ziekenhuisseries die ik in de loop van de jaren keek. Nog een geluk bij een ongeluk, want ik ben zelf nog niet zo vaak op de eerstehulp geweest. Lameijer laat je in eerste instantie heel even geloven dat dat beeld best eens zou kloppen: de eerste scene die ze beschrijft, moet ze onder hoge druk een patient intuberen (een beademingsbuis inbrengen). Het brengt me meteen terug naar de afleveringen E.R. met George Clooney die ik in mijn tienerjaren keek.
Een goede binnenkomer en het laat ook meteen zien dat het werk van een spoedeisende hulp arts heel hectisch kan zijn. Presteren onder grote druk en het nauwkeurig volgen van protocollen om de slagingskans van elke ingreep zo groot mogelijk te maken. Dat is wel andere koek dan de meeste zakenvrouwen met een kantoor- of leidinggevende baan gewend zijn. Ik voel door de zinnen heen de passie die Lameijer heeft voor haar vak. Maar in de loop van het boek gaan vooral mijn ogen open over de complexiteit van het beroep, de grote mate van empathie die ze heeft en hoe belangrijk deze zorgvoorziening is in onze samenleving.
Een spoedeisende hulp arts ziet alles, maar dan ook alles
Het grootste deel van het boek bestaat uit beschrijvingen van situaties die Lameijer in haar ziekenhuis meemaakt. Een keur aan patiënten trekt voorbij. Sommige situaties zijn komisch, zoals een stelletje dat tijdens hun eerste date op de EHBO terecht komt. Sommige zijn verdrietig of je moeilijk voor te stellen als relatief gezonde buitenstaander. Het past helemaal bij de titel van het boek: het laat zien dat op de EHBO het van grote crisis en snel de juiste stappen nemen kan omslaan in vooral een luisterend oor hebben en met mensen meeleven.
Dat spoedeisende hulp artsen in veel gevallen niet weten hoe het de patiënt uiteindelijk vergaat als ze naar huis zijn gegaan of opgenomen zijn, lijkt me erg lastig. Lameijer schrijft hier op verschillende plekken over. Soms ziet ze een patiënt toevallig later, of geeft deze toestemming om haar te informeren over de afloop. Maar in veel gevallen is het verdere verloop voor haar onbekend. Iets waar ze ook zelf mee heeft moeten leren omgaan.
Arts en zwanger
Naast haar werk op de EHBO is er in het boek veel aandacht voor de zwangerschap van Lameijer: ze heeft haar zwangerschap gebruikt als chronologische houvast om de verschillende anekdotes aan elkaar te rijgen. Naast deze functie is het ook interessant om een inkijkje te krijgen in hoe een arts een zwangerschap beleeft. Ook de partner van Lameijer is arts, en daarom hebben ze natuurlijk een flinke voorsporing qua kennis. Het is toch ook fijn om te lezen dat ze kampen met ongeveer dezelfde twijfels en onzekerheden als de meesten van ons. Niets menselijks is ze vreemd.
Het boek 'Hollen of stilstaan: mijn dynamische leven als spoedeisende hulparts' is een interessante inkijk in dit tot de verbeelding sprekende beroep. Ook voor je eigen werk en onderneming is er voldoende uit te halen. Hier zijn mijn 3 belangrijkste lessen uit dit boek:
- Werk-privé balans is niet statisch, maar verdient constant je aandacht: als spoedeisende hulparts heb je niet de luxe om je werk achter je te laten. Er hangen letterlijk mensenlevens van jouw inzet af. Toch laat Lameijer zien dat het ontzettend belangrijk is om niet alleen met je werk bezig te zijn: hard werken is prima, maar rust nemen moet. Anders lijden je toekomstige beslissingen (en in haar geval patiënten) er onder.
- Empathie mag gewoon onderdeel zijn van je professionaliteit: Lameijer gaat uitgebreid in op hoe zij door sommige artsen verweten werd niet voldoende afstand te houden van patiënten door haar houding en soms informele omgang. Ze gelooft dat dit haar patiënten juist helpt, ze daarmee meer op hun gemak zijn en haar meer vertrouwen. Een belangrijke les dat professionaliteit best ruimte biedt voor empathie.
- Oefenen en evalueren zijn de kern van verbeteren: de teams op de EHBO oefenen bepaalde situaties ontzettend vaak. En als er een bijzondere situatie heeft afgespeeld, dan wordt alles geëvalueerd. Niet om elkaar de schuld te geven, maar om er beter van te worden. Deze insteek zou heel veel organisaties goed doen!
Dus of je nu gewoon geïnteresseerd bent in hoe het werk van een spoedeisende hulparts eruit ziet, of je wil er wat van leren voor je eigen werk...Je koopt het boek van Heleen Lameijer hier.
Over Heleen Lameijer
Dr. Heleen Lameijer zoekt constant hoe ze van grotere bijdrage kan zijn in een wereld waarin de medische wetenschap onder druk staat. Ze wil vooral medische kennis begrijpelijk maken: met haar Instagram account gaat ze de strijd aan tegen nepnieuws over medische zaken. Ze ontwikkelde een reanimatie-cursus die veel toegankelijker is dan veel ehbo-cursussen. Daarnaast coacht ze zorgverleners via haar bedrijf mwsacademy
Met haar boeken 'Hollen of stilstaan' en 'Op de spoedeisende hulp' biedt Lameijer daarnaast een uniek inkijkje in de wereld van de spoedeisende hulp en het werk van de artsen daar.
Disclaimer: deze blog bevat affiliate links. Als je iets bestelt via een link op deze website, ontvangen wij zonder extra kosten voor jou een kleine commissie. Zie het maar als een bedankje van jou aan ons voor alle uren boeken lezen…
